Ինչքա՜ն կանչես ու տաղ ասես, խելքի արի՝ բա՛վ է, էլի

Ինչքա՛ն կանչես ու տաղ ասես, խելքի արի՝ բա՜վ է էլի,
Առանց անգին գոզալի էլ աշխարհը լեն, լավ է էլի:

Ինչքան էլ խաս, ատլաս հագնի, երեսը ալ, գոզալ անի
Աքլորների հոգի հանող սիրեկանդ հա՜վ է էլի:

Ինչքան էլ ֆանդ, զար ունենաս, ինչքան էյթիբար ունենաս`
Սիրող սիրտը ծովըն ընկած անօգնական նավ է էլի:

Թեկուզ սիրի, գիրկդ ընկնի, դնես օսկե ղափազի մեջ
Կնկա էշխը հոգի հանող անհանգչելի ցավ է էլի:

Վա՜յ քեզ, Չարենց, լա՜վ իմացի, խելքդ թող միշտ գլխիդ մնա`
Ամենասուրբ խոսքը կնկա արյունաքամ դա՜վ է էլի: