Ա˜խ, իմ ճամփես մոլոր գընաց,

Ա˜խ, իմ ճամփես մոլոր գընաց,
Անտակ ծովին դեմ առա.
Վա˜խ, իմ սերըս անցա˜վ գընա˜ց,
Ետ կանչելու ճար չըկա:

Դումանն եկավ, ծովը ծածկեց,
Էն խաս հավքերն ի՞նչ եղան.
Դարդը եկավ, սիրտըս ծակեց.
Էն ալ – վարդերս ի՞նչ եղան:

Ա˜խ, խաս հավքերն ծովում խեղդվան,
Ագռավն վըրես կըղռռա,
Սիրուս զառ – վառ վարդերն թոռման,
Բլբուլս անթև կըսըգա…

1897
Հառիճ