Ятук Арт-магазин
Ятук Холст
Ятук Музыка
Начало
Авторы
Поиск
Фотоархив
Вход
Начало
Фотографии
Ձախից աջ` Վախթանգ Անանյան, Զարուհի Անանյան (գրողի…
Ձախից աջ` Վախթանգ Անանյան, Զարուհի Անանյան (գրողի կինը) և Ստեփան Զորյան։
Вахтанг Ананян
Степан Зорян
Сопутствующие работы
Рассказ
Степан Зорян
Սպիտակ տան բնակիչները
Կան մենավոր, մենակ սրտերանհայտ, անտես հեռուներում,խոր ու մթին անտառներում. Ո՞վ է նրանց ողջույն …
Рассказ
Степан Зорян
Մայթերի վրա
Իմ սենյակի լուսամուտը բացվում է մի փողոցի վրա, ուր քաղաքապահ ոստիկան չի կանգնում։ Ինչ ասել կուզի, ո…
Рассказ
Вахтанг Ананян
Ծովի տղան
Մայիսի մի պարզ ու պայծառ օր, երբ գարնան մռայլ մառախուղներիցհետո Սևանի ջրերը առկայծում էին ու ծիծաղո…
Рассказ
Степан Зорян
Բարեկամներ
Ձյուն է գալիս... Սպիտակ փաթիլները, ինչպես խնձորենու ծաղկաթերթեր, դողալով ու երկյուղած իջնում են տա…
Рассказ
Степан Зорян
Ճաշ
Ժամը չորսն է։ Սոլոլակ թաղը ճաշում է։ Օրվա այս պահին Թիֆլիսի այդ հարուստ թաղի արտաքին տեսքը խաղաղ …
Рассказ
Степан Зорян
Վճռական մարդը
Բավական է այլևս։ Գնամ պիտի և ասեմ. «Պարոն, տվեք իմ հասանելիքը»... Այո, այդպես էլ կան…
Рассказ
Вахтанг Ананян
Ահը
(Բնասերի հուշատետրից) Ի՜նչ շողշողուն մրգեր կան Սև ծովի ափին…. Աշնանը հանգստանում էինք Սո…
Роман
Вахтанг Ананян
Հովազաձորի գերիները
Առաջաբան Տոթ էր Արարատյան դաշտում, այնպես տոթ, որ օդը թանձրացել է մառախուղի նման։ Շնչավորներից ով …
Рассказ
Степан Зорян
Պրոպոս
Իմ հերոսը մի մարդ էր, որ ապրում էր իր համար համեստորեն ու զգույշ, և հանկարծ մեռավ մի այնպիսի մահով,…
Рассказ
Степан Зорян
Կատակ
Այն ամառանոցը, ուր պատահել է այս դեպքը, այնքան փոքր է, որ աշխարհագրական մեծ քարտեզում ասեղի ծայրի չ…
Рассказ
Степан Зорян
Մի գիշեր անտառում
Մեր կողմերում օգոստոսը մոռի ամենալավ ժամանակն է։ Ինչքա՜ն մոռ, հաղարջ կա մեր անտառներո՜ւմ... Ամեն մ…
Рассказ
Степан Зорян
Հոգաբարձուն
I Ուսուցչի նամակը հոգաբարձուին Հարգելի պ. Աղաբեկյան, Խնդրում եմ բարեհաճեք ռոճիկի մասին կարգադրու…
Рассказ
Степан Зорян
Հանցանք ու պատիժ
Հույս ունեմ, որ այս վերնագիրը կարդացողները գրվածքս չեն ընդունի որպես իրավագիտական տրակտատ, և եթե այ…
Рассказ
Степан Зорян
Ջերմաչափը
Ես մի քիչ ռոմանտիկ բնաւորութիւն ունեմ։ Երբ մեր տխուր, միակերպ կեանքը ձանձրացնում է ինձ, երբեմն նստո…
Рассказ
Степан Зорян
Փորձանք
Գյուղաքաղաքի հիվանդանոցի նախասենյակը լիքն է ամեն հասակի և ամեն տեսակի այցելուներով կին, մարդ, աղջ…
Политика Конфиденциальности
Условия использования
Связаться с нами
