Դիտակ

Դու ինչե՜ր ես տեսնում, ինչե՜ր, ո՜վ դիտակ,
Որ մեր աչքին՝ աներեւոյթ, անգիտակ․
Երկնի օրը քեզանով ենք կատարում,
Երկրի խորը քեզանով ենք պատառում։

Դարձի՜ր, դարձի՜ր, ո՜վ իմ դիտակ լուսածին՝
Կեանքի, ջանքի, յուսոյ հընար ճարելով,
Զարթի՜ր, զարթի՜ր, ո՛վ իմ գիտակ յուսածին՝
Մըտքի, հոգու սիրոյ քընար լարելով։