Աշխեն Քեշիշյան

Իմ պապի այգում հսկա թթենի կար. Թթի թափ տալու ծեսը երջանիկ խաղերից էր մեր երեխա ժամանակ։ Քաղցրահ…

Կիսալուսինը հանգչում էակնոցիդ ապակու վրա։Եվ օրն այս օրորվում էհավերժության մեջ՝երբեք չավարտվելու վճ…

Կյանքը իսկապես ապրվեց վատ, թե լավ 40 -ից հետո մի տեսակ Էական չէ, կոկետության մի քանի փշ…

Հին հավաի տաճարում խնկի բուրմունք դառնալ, տարածվել մոխրացած պատերով, քրմի ձեռքերին քսվել։ Կամ …

…ձայնդ հոգնած է,֊ասում եմ,լռում ես,գնացքի ռելսերիաղմուկի հետ գլորվում ենբառերդ…Աչքերի…

Մոտեցող ոտնաձայնիցդ լռեցաշխարհը.դատարկ֊դատարկերկնքում սադափեարևը շողում էր՝միայնակմիայնակսքանչելի։

Շոշափիր կյանքը այնպես, ինչպեսՁյունն է հալչում նորածիլ խոտի վրայից,Այնպես, ինչպես երեխա ժամանակԱրև ո…

Տաք սուրճի բաժակը ձեռքիսբացեցի պատուհանը, որովհետեւսառած ու միայնակ մի թուփերկար-երկար նայում էր ին…

Փետրվար.թաց երեկոյանհատ հատ վառվում ենփողոցի լապտերներըդեղնամշուշոտ։Ես քայլում եմծառերի ստվերները տ…