Աննա Դավթյան

Արմեն ջան, մեռնեմ քեզ, ծնունդդ շնորհավոր, ի՞նչ ասեմ, բալես, սրտիդ ուզածով, ելաք գնացիք, Բանգլադեշ ե…

– Ռոլանդն եկավ թե՝ բարեւ ձեզ: Սաղ գեղին էլի իրանով էր արել, որին խաշլամա, որին երկու լավաշի փ…

Մտածում էի ամեն տարի հոկտեմբերին Մերիին լուսանկարել` դիմանկար: Բայց քանի որ Մերին հեռու գյուղում է,…

Ինձնից վերցվեց արտոնությունը,հետո դատապարտվածությունըեւ տրվեց ուրախությունըգրելու:Հեքիաթների հեքիաթ…

Ճեղքրտվող երամակ –երկիրն է` մամուռով լիքը,որ կշռվում է փոքրության կշեռքներովու խփվում է քամին…

Երկիրը՝ չռված սպասում, պառկած է հաջորդ քարտեզին, Ինձ կուլ է տալիս միայնության կոկորդը։ Պարու…

Ալենի հիշատակին, որ չէր գրվել որպես հիշատակ։ Ինչ-որ բաներ փորձում են ստեղծել նրա գոյությունը։ …

Նկարեցինք այս երկիրը,ամենուր չորություններ դուրս եկան՝քարեր, քիչ,խորխորատ:Քչությունից ծիլեր դուրս ե…

Ժաննա ջանը դեռ չգիտեր, որ հորաքույրը մահանալու էր նրբերշիկներ ուտելով, որոնք չկային։ – Ժաննա…

Մի ձայն մթության մեջ։ Չէր թեքվելու անգամ՝ նայելու դրա ուղղությամբ։ Ձայներ՝ խուլ դնգոցներ։ Այնքան որ…