Ննջի՛ր, մանկիկ դու անբիծ,Ննջի՛ր, անմեղ դու տատրակ.Ինչո՞ւ ի զուր դու կյանքիՊիտ’ խմեիր դառ բաժակ...Խաղաղության է տիրումԱյդտեղ փոքրիկ շիրմիդ մեջ.Այդտեղ չըկան բանտ, շղթա,Վիշտ, հեծեծանք, հոգս անվերջ...28 դեկտեմբ. 1885.