Ашкен Кешишян
Այս հողը, որ հոսում է մեր ձեռքերի ափերից
Այս հողը, որ հոսում է մեր ձեռքերի ափերից
շարունակ,
այս հողը, որ հոսում է մեր ոտքերի տակից
անդադար,
երկինք է բարձրանում
սրբանում է,
լողում է
զուգահեռ աշխարհ է դառնում,
զուգահեռ աշխարհ է դառնում
մեր հիշողության։
Այս հողը, որ չենք կարողանում պահել,
որ չենք կարողանում կորցնել,
բուռ -բուռ տվեք
այնտեղ արյուն թափած
հերոսի մորը,
նա կհունցի
նշխար կսարքի
և մենք կուտենք նշխարն այդ
որպես փրկության
պատրանք։
Եվ կավարտվեն պատերազմները
հավիտյանս հավիտենից
և կավարտվեն պատերազմները...
Лайк
Сохранить
Хочу почитать
Будьте первым, кто оставит комментарий по этому поводу
Ятук Музыка
Лазарос Сарьян
Симфонические образы
Без названия.25
Играть онлайн