Yatuk Poem Յատուկ Պոէմ պոեմ

Շուշանիկ Կուրղինյան

Լուսացիր

Մո՛ւթ է, մո՛ւթ է․․․ ո՛չ արև կա,
Ո՛չ չուսին․
Սիրտս անզուսպ կարոտ կզգա
Ջինջ լույսի․․․

Ես գիշերի չեմ դիմանա,
Չեմ կարող՝
Ոչ ոք ինձնից չի իմանա
Խոսք կարող․․․

Հոգիս մաշվեց չասված խոսքի
Լծի տակ,
Ու ժանգոտվեց լարս ոսկի
Ու միակ․․․

Դե՛հ, լուսացիր․․․ չեմ դիմանա,
Չեմ կարող՝
Քնա՜ծ են ողջ․ չեն իմանա
Երգ կարող․․․


1915 թ. 19 հոկտեմբերի