Եղիշե Չարենց
Հրոտ, հրաշեկ ոսկին արևի
Հրոտ, հրաշեկ ոսկին արևի`
Հրդեհված հոգու հովն է երևի...
Հուր հովը հոգու՝ հրդեհված հիմա
Լեռնային վանքի խաչերի վրա:
Փարվել է վանքի ոսկեթև խաչին`
Ժպտավառ` որպես համբույրն առաջին:
Որպես կարմրությունն այն այրող, հրոտ
Հարսնական դեմքիդ` ամոթխած կարոտ...
Որպես թափանցիկ կարմրությունն հոսող
Այտերիդ վրա` ոսկեգույն մի շող...
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Ավետ Տերտերյան
Սիմֆոնիա N3
Ջաջուռ
Խաղա առցանց