Շուշանիկ Կուրղինյան
Մահին
Եվ կուշտ, հագեցած կթողնեմ ես այս աշխարհը սիրուն․․․
Անեզր, անափ մոռացության մեջ, անհայտին մոտիկ,
Կը մոռնամ ես ձեզ, երկինք ու երկիր, ձմեռ ու գարուն։
Անխուսափելին մեզ կպսակե անբաժան կապով․
Մի փոքրիկ անկյուն մեծ տիեզերքից կընկնի ինձ բաժին՝
Ու հողն ու սրտեր ինձ կը տիրանան ագահ տագնապով։
Եվ դու իմ թմբին կը հսկես անտես, տրտում օրրով,
Քամուն կը պատմես իմ վերապրումի երկունքի մասին,
Ու երկնից երկիր միշտ կաղերսես աճյունիս գորով․․․
1909 թ. 24 փետրվարի
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Ղազարոս Սարյան
Հայաստան սիմֆոնիկ պանել
Արեւիկ
Խաղա առցանց