Պետրոս Դուրյան
Ձոնիկք
Մինակ էր․
Վարդ մ՚ը զգոն
Մատուցի
Ներա ձոն։
Շիկնեցավ
Նե զըվարթ՝
Կընդուներ
Երբ իմ վարդ։
Ներա քով
Վարդն ո՜ր չափ
Էր անշուք՝
Գունաթափ
Նույնպես ձոնս
Համբույրին
Զոր տըվավ՝
Չէր բնավ գին։
1871
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Տիգրան Մանսուրյան
Մեր մանկության տանգոն
Մայրություն
Խաղա առցանց