Պարույր Սևակ
Հիմարաբար խոստովանում եմ
Հիմարաբար խոստովանեմ և այն, որ ես...
Ես էլ ձեզ պես մարդ եմ ծակաչք.
Անտեր աչքըս՝
Թեկուզ փակած,
Չի՛ կշտանում -
Ու տանջում է,
Եվ գլխիս դեմ սիրտս հաճախ
Ըմբոստանում՝
Պահանջում է
Օտար այգուց վարդ ու կակաչ,
Ուրիշների փռից՝ տաք հաց.
Ծուռ է նայում օտար կնոջ,
Թե իմն անգամ լինի հնոց,
Իսկ նա՝ նույնիսկ ցրտից ճաքած...
Հիմա՞ր մարդն է այսքան անկեղծ խոստովանում,
Թե՞ խելոքն է ունեցածով միշտ գոհանում...
20.VI.1957թ.
Մոսկվա
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Տիգրան Մանսուրյան
Աշնան արև
Ջրհորի մոտ: Շոգ օր
Խաղա առցանց
