Հուսիկ Արա
Այսպես պարզ
Ուրիշ երանության չեմ վստահում.
դրախտը քո ժամանակն է երկրի վրա,
որ հիմա ու իմն է։
Ես չեմ ավարտվի,
որովհետև դու միշտ ես։
Մի ժամանակ կա տիեզերքում՝
քո ներկան,
որ լցվում է իմ մեջ,
և ես առանցքն եմ ամեն պտույտի։
Ես ձուկ եմ ջրում,
թռչուն եմ երկնքում
և գազան՝ որս անելիս,
երբ իմ եսը դու ես։
Ոչ կքանիստ Բուդդա;
ոչ էլ ձիավոր Մուհամեդ,
երկմտում եմ Քրիստոսին անգամ․
դու ես իմ անքննելին,
և իմ հավատն ունեմ ես։
Այդպես ուղիղ թերևս ասում են՝
ես սիրում եմ քեզ,
և այդքան պարզ սերն է միայն,
որ փնտրում ենք բարդ ու խճողված։
Ու թողնում եմ կտակ
այս շատ նյութական օրերում․
բանաստեղծած իմ տողերով
քո մարմինը թող քանդակեն՝
որպես արձան խենթիս։
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Ղազարոս Սարյան
Հայաստան սիմֆոնիկ պանել
Տեսարան դեպի Կոստանդնուպոլսի
Խաղա առցանց