Հովհաննես Հովհաննիսյան
Քեզ մոտեցա սեր հուսալով
Քեզ մոտեցա սեր հուսալով,
Պայծառ դիմքիդ նայեցի,
Ես խավարած վշտի ամպով,
Դու արշալույս նազելի:
Ես ասացի. «Ինձ քույր եղիր,
Եղի՛ր ընկեր ցավակից,
Սերըս, երգըս դու ընդունի՛ր
Նվեր տանջված մի սրտից»։
Բայց դու, զավակ փարթամության,
Չհասկացար երգս աղքատ.
Դու նույն անհոգ թռչնակ գարնան,
Ես նույն երգիչն հուսահատ...
1887
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Տիգրան Մանսուրյան
Մեր մանկության տանգոն
Երիտասարդ կին դեղինով
Խաղա առցանց