Ավետիք Իսահակյան
Այս ջինջ գիշերիս անո՛ւշ կըխըշշան
Այս ջինջ գիշերիս անո՛ւշ կըխըշշան
Մարմանդ հովերով իմ սոսիներըս,
Ու երազներով սիրո հուշերըս
Ջարդված սրտիս մեջ շարեշար զարթնան:
Անցա՛վ, չըքացա՛վ բույրը իմ սրտից,
Մարան երգերս` շքե˜ղ, մարգարտյա՛,
Ա˜խ, գարուն – սերըս է՛լ ետ չի դառնա,
Ինչքա˜ն հեռու են կյանք, աշխարհն ինձնից:
Սիրուն աղջըկա քրքիջը հիմա
Ծակում է սիրտըս անհուն տանջանքով.
Թոշնան վարդերըս զառ կոկոնններով, -
Ա˜խ, գարուն – սերըս է՛լ ետ չի դառնա…
1903
Ալեքսանդրապոլ
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Ալեքսանդր Սպենդիարյան
Oրորոցային
Ջաջուռ
Խաղա առցանց
