Ավետիք Իսահակյան
Ա˜խ, իմ սիրուս վառ գարունը թոշնեցավ
Ա˜խ, իմ սիրուս վառ գարունը թոշնեցավ,
Զառ վարդերս կոկոններում մընացին.
Դալար սրտիս սուրբ արցունքը քարացավ
Ու ծանրացավ սրտիս վրա դառնագին:
Մեռի՛ր, գընա՛… առանց քեզ էլ կյանքը կա,
Ուրիշ վարդեր կըշողշողան գարունքին.
Ուրիշ շըրթներ գուցե վաղը կամ հիմա
Կըհամբուրեն քո սիրածին կաթոգին…
1904
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Ղազարոս Սարյան
Հայաստան սիմֆոնիկ պանել
Թորոս Ռոսլինի ծնունդը
Խաղա առցանց