Ալեքսանդր Ծատուրյան
Ա՜խ, թե սրտիդ․․․
Ա՜խ, թե սըրտիդ անուշ լեզուն
Էրված սրտիս հետ խոսեր․
Ա՜խ, թե աչքիդ ցող-արցունքը
Սև արցունքիս հետ հոսեր․
Թե շողայիր, շող-աստղի պես,
Կյանքիս անլույս երկնքում,―
Էլ իմ բախտին, ա՛յ սիրական,
Բա՜խտ չէր հասնի էս կյանքում․․․
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Կոմիտաս
Երկինքը ամպել է
Եկատերինա Դավիդովնա Ռոտինովա-Գուրգենբեկովայի դիմանկարը
Խաղա առցանց
