Paruyr Sevak
Կապիկը
Մի ժամանակ մարդ է եղել Կապիկը,
Բայց կեղտոտ է միշտ էլ եղել շապիկը,
Որովհետև ներկարար է նա եղել:
Միշտ կանչել են մե՛ր տուն - ձե՛ր տուն`լավ տեղե՛ր,
Ու շա՜տ լավ էլ վարձ է առել Կապիկը,
Որ պա՛տ ներկի,
Վա՛տ չներկի,
Որ ներկի դո՛ւռ ,
Բայց ո՛չ անդուր,
Տարբե՛ր բաներ` տարբե՛ր գույնով,
Ո՛չ թե նույնը մի՛շտ էլ նույնով:
Իսկ ներկարար մեր Կապիկը`անփույթը,
Ունեցել է միայն կարմիր-կապույտը,
Ու ներկել է ո՛չ այնքան մեր հատակը,
Որքան իր պոչի տակը,
Ո՛չ այնքան մեր պատերը,
Որքան հենց իր մատերը:
Եվ մի օր էլ, երբ մարդկանց
Հոգուն է նա հասցըրել,
Բոլորը մեկ հավաքվել են ժողովի,
Էլ չե՛ն թողել, որ ճղավի-բղավի,
Ո՛չ էլ ուզել կամ չուզելն են հարցըրել
Ու... կապիկ են դարձրել:
Չե՞ք հավատում`գազանանոց գնացեք
Ու կտեսնեք, որ կապիկի պոչի տակ
Մինչև հիմա դեռ կարմիրն է մնացել,
Իսկ մատների եղունգի տակ անփույթը
Մինչև հիմա չի լվացել կապույտը...
Like
Save
Want to read
Be the first who will comment on this
Yatuk Music
Arno Babajanyan
Dreams
Winter
Play Online
