Սիրոյ սերմը զատեցիր,Հըրոյ ջերմը պատեցիր․Հողին շունչըդ փըչելով՝Հոգի կեանքդ կաթեցիր։
Եւ Արեւդ լուսին մարմնէս մաղեցաւ,Եւ իմ հոգին Հոգուդ ցօղով շաղեցաւ,Իմ սըրտիկի սէրն ու բոցը, սիրոյ խոցը՝Ամպերի մէջ, որպէս կայծակ սահեցաւ