Hovhannes Tumanyan

Մութն էր երկինքը, ոչ ոք չըտեսավ...

Մութն էր երկինքը. ոչ ոք չըտեսավ
Բնության գործը գիշերվա մթնում,
Միայն առավոտ, երբ որ լուսացավ,
Փայլում էր ցողը կանաչ դաշտերում։

Լուռ էր պոետը, թախիծը դեմքին,
Ի՛նչ էր մտածում՝ մարդիկ չիմացան.
Սակայն տողերում, երբ որ կարդացին,
Զգայուն սրտի արցունքը տեսան։

1892
Be the first who will comment on this
Yatuk Music
Recalling
David Balasanyan

Recalling