Մոսկվա (Մոսքոու)
Քաղա՛ք,
ես ատում եմ քեզ.
այստեղ էր, որ մայրս լացում էր
ու այստեղ էին
խաղերի ու մարդկային կյանքերի
ամենազարհուրելի կարուսելները։
Քո մեջ են էժանագին կանայք
ու լքված շան պես հարբած տղամարդիկ…
Քաղա՛ք,
քեզնից սպիրտի հոտ է փչում,
գողացած մանկությանս բեկորներն են քո մեջ,
ու լիքը-լիքը խավարասերներ են լողում
հիշողությանս սավանի վրա…
Մոսքոու,
դու ցուրտ ես,
ու սիրտ խառնելու չափ անտանելի,
ես հազար ու մի կես եմ արել նկարներս քեզ հետ՝
ուղարկելով քեզ գրողի ծոցը…