Yatuk Poem Յատուկ Պոէմ պոեմ

Ծով alizé Բանուչյան

Ես գիտեմ՝ դու ինչ ես ապրում

Ես գիտեմ՝ դու ինչ ես ապրում,

ասես սիրտդ ձգանով քաշում են,

քո ամեն մի զգացած ու ապրում

ասես մեկն ինչ-որ տեղ հաշվում է…

Մե՛կ հանգիստ ես, մեկ էլ զայրութը

նորից քեզ իր երախն է առնում

այդ ինչի՞ց է նրանց սրտանյութը,

որ տագնապն այս նրանց չի սպառնում ․․․

Մեկ գոռում ես՝ վերջ ժամանակն է

որ լինենք ցավից ուժեղ,

ձեռքերիդ է թափվել իմ թանաքը,

հարկավոր է նախ ցավը բուժել․․․

Լա՛ց եղիր,

լա՛ց եղի՛ր

գոռա՛․․․

և մահից կյանքով զատվիր

Լաց եղի՛ր,

լաց եղի՛ր

գոռա՛․․․

Քեզ հյուծող ցավից ազատվի՛ր․․․

Իսկ հետո նոր

ուժեղ եղիր․․․

իսկ հետո նոր

եղի՛ր ուժեղ․․․

06.10.2023