Ավետիք Իսահակյան

Դուման դառավ ծովը բոլոր,
Երկնուց բռնած մուժն առավ.
- Ի՞նչ ման կուգամ միտքս մոլոր,
Սիրտս խոլոր, խոժոռ ցավ:

Ծո՛վ, քեզի տամ հիվանդ սիրտս,
Կուզես լավցու, թե խեղդե.
Մենակ խաբար տուր խեղճ մորս,
Անգութ յարիս չանիծե …

1898
Օդեսա