Ավետիք Իսահակյան

Ա˜խ, ուռենի, վշտիս ընկե՛ր,
Գթոտ երկրի հառաչանք.
Սփռիր վերաս դողդոջ ստվեր
Անհույս սրտիս սփոփանք:

Անամպ երկի՛նք, սիրուն գիշե˜ր,
Լուսնի շողե˜ր ու աստղե˜ր.
Ես տխուր եմ, սփոփեցեք
Մռայլ սիրտս վշտաբեկ:

1892

Էջմիածին