Զանգվի կամուրջը
Ջուրը գնում է, կամուրջն է մնում,
Փա՜ռք գետի վրա կամուրջ կապողին,
Ճանապարհից լավ ի՛նչ կա աշխարհում,
Հազար-հազա՜ր փառք ճամփա շինողին։
Հրճվում է հոգին լավ խոսք լսելիս,
Լավ խոսքդ խառնիր դու Զանգու գետին,
Փա՜ռք նրան, ով որ ճամփով անցնելիս
Հիշում է նրան շինած վարպետին։
Կամուրջի տակով թող հոսի Զանգուն,
Փա՜ռք այս կամուրջով գնացողներին,
Ճամփորդը գնում, ճամփան է մնում,
Փա՜ռք մեր աշխարհի ճանապարհներին։
Երգն էլ հյուսվում է ճանապարհի հետ
Եվ նրա հետ էլ մնում է կանգուն,
Լավ երգն ու ճամփան ապրում են հավետ,
Փա՜ռք նրան, ով նոր ճամփան է երգում։
1945