Vahan Teryan

Կարոտ

Իմ անվերջ ճամփի տանջանքից հոգնած՝
Ես ննջել էի ոսկեղեն արտում.
Ու ճչաց սիրտըս վայելքից անկարծ
Թվաց որ մեկը կանչում է տրտում...
Եվ ես արթնացա խնդության ցավից .
Գիշերվա հովն էր լալիս դաշտերում,
Մութ հեռաստանն էր դժկամ նայում ինձ,
Մենակությունն էր քարի պես լռում...

1905
Be the first who will comment on this
Yatuk Music
Recalling
David Balasanyan

Recalling

Singulart
Singulart
Play Online