Petros Duryan
Զ՚նէ պաշտեմ
Ճառագայթի ու վարդի
Փթթումներով վեհապանծ՝
Ես չը սիրեմ սա դէմքը
Սիրոյ ժպտով մը օծած:
Ես չը սիրեմ, երբ կոյսի մ՚
Աչերը զ՚իս բուրվառեն՝
Զերթ հուր ամպոց զոյգ մը հիւս
Յօնիցը տակ մեղմօրէն:
Գիսաստղի պէս հերարձակ՝
Ես չը սիրեմ սա վըճիտ
Կոյսն, ոյր դէմքէն կը փթթին
Լուսնի դալուկն ու ժըպիտ:
Ես չը սիրեմ՝ հանդիպիմ
Երբ կոյսի մը հեզանազ,
Որ եդեմ մը կը բուրէ,
Կ՚վառէ երկինք մը երազ:
Ես չը սիրեմ սա կապոյտ
Զոյգ մ՚երկիններն գինովցած,
Ոյր մէկուն մէջ պաշտի նա,
Եւ միւսին մէջ ալ Աստուած:
Ես չը սիրեմ սա օտար
Ժըպիտները յուսաշող,
Որք ծաղիկներ են սուտ սոսկ
Սրտի անդունդը ծածկող:
Ես կը պաշտեմ զ՚իմ Պ…
Ինձ կը բաւէ իր սրտին
Մէկ ճառագայթը միայն,
Եւ մէկ վարդն իր ժըպիտին:
Թէեւ սեւ աչքն հեղեղեն
Անթիւ աստեղց միշտ բոյլեր՝
Իր սեւ յօնից շուքին տակ՝
Զ՚որս ութ օրն է Նա գըծեր:
Լուսինը ո՛չ ներա վարդն,
Եւ ոչ ալ վարդը ունի
Ճառագայթումը ներա,
Ճառագայթո՜ւմ սիրողի:
Ես դողդողամ իր վըրայ,
Նէ իմ վըրայ գորովի,
Իսկ թէ մոռնա՜յ զ՚իս օր մը…
Ա՜հ, այն օրը քա՜ր կտրի…: