Հոգնած քայլերով մտել եմ անտառ

Հոգնած քայլերով մտել եմ անտառ.
Նստել եմ մենակ մթին անտառում
Ու միտք եմ անում աշխարհի բանը,
Ականջ եմ դնում անտառի խոր շառաչին,
Որ այսպես շառաչել է սերունդների վրա.
Լսում եմ ուշով, և շառաչը
Ինձնից հեռացնում է ինձ.
Մտքերս տանում, ցրում է հեռուն
Մոռացության ափերն հեռավոր.
Հալվել է ներկան, չկա ժամանակ.
Չեմ զգում ես ինձ, ես անգո, անէակ.
Չկա ժամանակ …

1940