Հոգնած նայում եմ քեզ, մելամաղձոտ

Հոգնած նայում եմ քեզ, մելամաղձոտ,
Հայրենի ճահիճ, իմ սիրած մարմանդ.
Ա˜խ, ինչպե˜ս լուռ ես, ինչպե˜ս վե՛հ ու լո՛ւռ.
Ա˜խ, ինչպե˜ս կուրծքդ հևում է հարհանդ.
Եվ եղեգներդ` տրտում ու տխուր,
Աղուտներիդ հետ ինձ ողջունում են:

1899
Սարիղամիշ