Հովհ․ Թումանյան, 1919թ․
Հովհ․ Թումանյան, 1919թ․
Hovhannes Tumanyan
Hovhannes Tumanyan

Related works

Hovhannes Tumanyan
Poem
Hovhannes Tumanyan

Մանուկն ու ջուրը

Ամպոտ սարեն ուրախ ձենովՋուր է գալիս, անցնում շենով։Մի թուխ մանուկ դուրս է վազել,Ձեռքն ու երես պաղ…
Hovhannes Tumanyan
Poem
Hovhannes Tumanyan

Հայոց վիշտը

Հայոց վիշտը`Անհուն մի ծով,Խավար մի ծով ահագին,Էն սև ծովում տառապելով,Լող է տալիս իմ հոգին: Մերթ …
Hovhannes Tumanyan
Poem
Hovhannes Tumanyan

Մեր նախորդներին

Երանի՜ էր ձեզ, գովված երգիչներ,Դուք երգում էիք վաղ առավոտյան,Երբոր երազներն ապրում էին դեռ,Ոսկի ե…
Hovhannes Tumanyan
Poem
Hovhannes Tumanyan

Մեր ազգային վիպասան Պերճ Պռոշյանցին՝ իր քառասնամյակին

Այնտեղ ծնված ու մեծացած,Ուր դարեվոր վըշտերն հայիԾանր ու մռայլ կան լեռնացած,Ինչպես Մասիսն այն վիթխ…
Hovhannes Tumanyan
Poem
Hovhannes Tumanyan

Ա՜խ, երանի թե լիներ մի հնար...

Ա՛խ, երանի թե լիներ մի հնար Այդ ժպիտը միշտ քո դեմքին մնար.Ես վախենում եմ մի ժամից հետոԱնցնի խնջու…
Hovhannes Tumanyan
Poem
Hovhannes Tumanyan

Երկար գիշերներ

Տանջվում եմ անքուն գիշերն անկողնում,Տանջվում հուսահատ, վաստակած, տըկար,Եվ մըտքերն հոգիս հանգիստ չ…
Hovhannes Tumanyan
Poem
Hovhannes Tumanyan

Է՜հ, ո՞վ գիտի, մենք ապիկար...

Է՜հ, ո՞վ գիտի, մենք ապիկար՝Ժամանակի խաղալիք,Ու անհայտ են միշտ մեզ համարՕրն ու սերը մեր գալիք։ Մե…
Hovhannes Tumanyan
Poem
Hovhannes Tumanyan

Երբ տեսնում եմ, մարդ տակավին...

Երբ տեսնում եմ, մարդ տակավինՊահանջածը դեռ չի ստանում,Եվ հուսահատ գերեզմանին,Մոլությանն է ապաստանո…
Hovhannes Tumanyan
Ballad
Hovhannes Tumanyan

Էսպես չի մնա

(Հին զրույց) Լինում է թե չէ, ո՞վ գիտի հաստատ.Եվ ի՞նչն է հաստատ աշխարքի վըրա... Աշխարքում …
Hovhannes Tumanyan
Poem
Hovhannes Tumanyan

Երազ

Գիշերն երազում հալածում էին.Փախչում էի չար թշնամիներից.Նրանք խառնաձայն հետևում էին...Դողում էին ս…
Hovhannes Tumanyan
Poem
Hovhannes Tumanyan

Չարամիտներին

Դո՛ւք, մեծ հայրերի ընկած զավակներ,Դո՛ւք, ո՜վ ստրուկներ մոլի կրքերի,Դուք, ո՜վ զեխության խղճալի հյո…
Hovhannes Tumanyan
Poem
Hovhannes Tumanyan

Շատերի նման նա էլ խեղդվեցավ...

Շատերի նման նա էլ խեղդվեցավ.Փոքրոգությունն եք պարսավում նրա։Լռեցե՛ք, եղբայր, ի՞նչ գիտեք, ի՛նչ ցավ…
Hovhannes Tumanyan
Poem
Hovhannes Tumanyan

Տարոնի գարունը

Գարունն եկավ և թևերըՀովիտներում տարածեց,Հայաստանի խիստ ձմեռըԼերանց ծայրերն հալածեց։ Ժպտաց երկնից…
Hovhannes Tumanyan
Poem
Hovhannes Tumanyan

Խորհրդավոր մեռելը

Ուր որ կանգնում, նըստում եմ ես,Ամենուրեք, անմեկին,Աչքիս առջև դըրած է միշտՄի լուռ դագաղ թանկագին։ …
Hovhannes Tumanyan
Poem
Hovhannes Tumanyan

Գերության մեջ

Բաբելոնի գետեզերքին նըստել էին նրանք գերի,Հիշում էին իրենց Սիոնն, Երուսաղեմն ու լալիս,Կախել էին տ…