Եղիշե Չարենց

Հոգին չի մեռնում: Մարմինը թողած երկրային փոսում
Թափառում է նա տիեզերական Լաբիրինթոսում:
Անցնում է բոլոր ճամփաները սուտ ու անբեր երկրի,
Որ պայծառ, մաքուր դարձերից հետո, Քո գրկում բերկրի:
Բայց ե՞րբ կհասնի հոգիս, որպես սեգ, սրբացած մի զոհ,
Մայրամուտային Եզերքը Կապույտ, լույս եզերքը Քո...