Ջուր Ծախողը
Ձեռին բռնած կուժ մի պուճուր`
Ջուր կծախեր, միշտ սառը ջուր
Այն թուխ ու ժիր տղան պուճուր:
Եվ օրիբուն` մտած շուկա`
Նրա ձայնն էր միշտ ղողանջում,
Ծարավներին ջրի կանչում:
Ա~խ, այդ ջրի ձայնը վկա,
Ես էլ էի այդպես կանչում,
Բայց իմ ձայնը չէր կարկաչում:
Խմում էին ու ... փող չկա...
Գդակս էին գլխիս քաշում,
Ծաղրի աչքով սիրտս մաշում:
Բայց ... Արցունքիս կուժն` էլ չկա~,
Ու չի կանչում տղան պուճուր.
- Է~յ, հաց տվեք, ջու~ր տամ, պաղ ջուր...