Yatuk Poem Յատուկ Պոէմ պոեմ

Հովհաննես Թումանյան

Տիկին Նիմֆա Գորոդեցկուն

Հյուսիսի կողմից,
Խստաշունչ հողմից
Եկաք դուք մեզ մոտ,
Մեր անհոգ, ուրախ

Ու զոռով խաղաղ
Երկիրն արևոտ։

Եկաք ու ընկաք
Մի նոր դըժընդակ
Փոթորկի առջև,

Ուր կիտվում են դեռ
Ահեղ, շանթաբեր
Ամպերը սև-սև։

Մեզ մոտ էլ, ավա՜ղ.
Արև ու խաղաղ

Անկյուն չըկա էլ,
Ուր որ կարենանք
Գոհ ու անվըտանգ
Ձեզ պահել, շահել։

Արևն ու լավ օր,

Երազուն ու խոր
Մեր սըրտումն են արդ,
Իսկ դուք, մեր փերի,
Գիտեք սըրտերի
Ճամբաները բարդ։

Էնտեղ ապրեցեք
Ու էնտեղ կացեք
Մեզ հյուր թանկագին,
Դըրանից ավել
Չի էլ գըրավել

Դեռ կյանքում մի կին։

1918