Ալեքսանդր Ծատուրյան

(Նվեր xxx-ին)
Չունիմ ոսկի, չունիմ արծաթ
Քեզ պարգևեմ, նազելի՛ս.
Մի սիրտ ունիմ սիրով առատ
Եվ այդ սիրտն եմ քեզ տալիս...

Ոսկին. հոգյա՛կ. երբեք կյանքում
Երջանկություն չի՛ տալ քեզ.
Բայց դու սիրող սրտիս խորքում
Բախտի աղբյուր կըգտնես...
5 փետրվարի, 1895 թ․