Ես հոգնել եմ․․․
Ես հոգնել եմ սըրտիս ցավից,
Անժամ հոգնել ու հյուծվել.
Վայ իմ սըրտին, իմ խե՜ղճ սըրտին,
Արցունքով է նա լըցվել...
Տըխուր կյանքիս ամեն մի օրն,
Որպես դալուկ մի տերև,
Ընկած դաժան հողմի բերան,
Թոշնեց անշո՜ղ, անարև՜...
Անլույս անցա՜ն, լուռ մարեցին
Իմ շա՜տ հույսեր, շա՜տ փափագ.
Ո՛ւմ էլ սիրո վարդ ձոնեցի
Վարդըս ձգեց ոտքի տակ...
Ա՜խ, հոգնել է սիրտըս ցավից,
Հոգնել այս փուշ աշխարհից,
Հավերժ հանգիստ, գեթ դու ժըպտա՛
Սըրտիս շիրմի խավարից...