Սուրբ հայրենիքս երգել կուզեի
Սուրբ հայրենիքս երգել կուզեի
Իմ երգերի մեջ հոգեբուխ, հնչուն.
Երկնի հետ խոսող լեռներն վիթխարի.
Եվ թռիչքն արծվի այն վե՛հ բարձունքոմ:
Մայր-ժողովուրդս երգել կուզեի.
Հորձուտ Արաքսը չքնաղ ափերով,
Հրեղեն նժույգն երգել կուզեի
Մասսա լանջերում սրարշավ տալով:
Հայ կտրիճներին երգել կուզեի
Եվ կռվի կոչը` հպարտ ու վայրի,
Սուրբ ազատության տոնը հաղթական.
Եվ վառ ապագան իմ հայրենիքի…
Բայց կոպիտ ձեռներ
Փշրեցին սրտիս քնարը` բեկ-բեկ.
Բայց կոպիտ ձեռներ
Կտրեցին նրա լարերը` մեկ-մեկ…
1902