Ավետիք Իսահակյան

Գերեզմանըս անհայտ լինի,
Վերաս քամին շառաչե.
Վերաս խա՛չ, քա՛ր թող չըլինի,
Մենակ ուռին հառաչե:

Ա˜Խ, աշխարհում մարդկանց ձեռեն
Խաչեր շա˜տ եմ, շատ տարել.
Ու վաղո˜ւց էլ սրտիս վրեն
Կան շա˜տ ծանըր, սև քարեր…

1899