Yatuk Poem Յատուկ Պոէմ պոեմ

Պարույր Սևակ

Ու եթե հայր եմ․․․

Ու եթե հայր եմ ամենից առաջ,
Ինչպե՞ս չխոսեմ զավակներիս հետ,
Նրա՛նց հետ,
Ովքեր եկել են արդեն,
Առավել՝ նրա՛նց,
Ովքեր պիտի գան:
Հոգնած խրատից,
Քարոզից զզված՝
Ես հարգալից եմ նայում կտակին,
Թերևս - ո՜վ գիտի - լոկ այն պատճառով,
Որ դա արվում է կյանքում մե՛կ անգամ,
Ինչպես ես՝ հիմա:
Եվ այն, ինչ որ ես ուզում եմ ասել,
Գիտեմ շա՜տ վաղուց,
Եվ այնքա՛ն վաղուց,
Ինչքան շաբաթվա օրերը գիտեմ
Կամ ամիսների անունը:
Սակայն
Այսօր եմ ուզում և պիտի ասեմ,
Քանզի հույս ունեմ, թե այսօր դուք ինձ
Կարող եք լսել թեկուզ և այնպես,
Ինչպես լսում են անձրևի ձայնը,
Քամու հռինդը,
Աղմուկն անտառի -
Ուզած թե չուզած,
Կամա-ակամա...

19.XII.1959թ.
Թիֆլիս