Անհասցե բացիկ
Թաց փայտի պես՝
Ո՛չ վառվում են,
Ո՛չ էլ հանգչում,
Այլ լոկ մխո՜ւմ:
Ճահճուտի պես՝
Միանգամից չեն չորանում,
Չեն էլ բխում:
Բաց դռներ են անվերջ բախում,
Թխված կուտը նորից թխում:
Շաքարի տեղ շիբ են ծախում,
Ի՜նչ է՝ շիբն էլ սպիտակ է:
Կարծում են, թե կարևորը
Ապրա՜նքը չէ,
Այլ... պիտա՛կը...
17.IV.1955թ.
Մոսկվա