Առանց աստառի
Ես ուրախության գործակատար եմ
Եվ խոր խնդության վաճառորդ եմ ես,
Բաց կրպակ ունեմ առողջ ծիծաղի
Ու ժպիտների կիսափակ խանութ։
Եվ երջանկության հաղորդիչներ են
Իմ զույգ ափերը
Ու մատներն իմ տաս։
Բերանըս սիրո մի սերտարան է,
Իմ զույգ ոտները՝
Ժամադըրավայր տանող ինքնաշարժ,
Իսկ իմ թևերը՝
Գիրկ ու խտիտի խելացի գործիք։
Կուրծքըս պաստառ է շքանշանի,
Եվ շքանշա՛ն, որ կոչվում է սի՜րտ,
Եվ որ պաստառի ներսից են կրում...
Այսքանից հետո՝
Էլ ի՞նչ կարիք կա,
Էլ ինչո՞ւ եմ ես ինքըս իմ մասին
Ինչ-որ չափածո տեղեկանք գրում։
Աշխարհին ուղղված մի բացիկ եմ ես.
Մի՛ ծրարեք ինձ
Եվ մի՛ սոսընձեք...
19.XI.1959թ.
Չանախչի