Լևոն Շանթ

Շուրջս խավար, հանդարտ ու քուն.
Շուք մը անգամ չի դողդղար.
Հոն դիմացս շշուկներուն
Մահացումն է լիակատար։

Միակ ձայնը իրարու քով
Ժամացոյցս ու սիրտս է հո՚ս,
Որ կը համրեն պինդ-պինդ զարկով
Կյանքիս քայլերն արագահոս։