Մոլորվածներին

Ձեր սև շարքերին երբե՛ք չեմ ատում․
Այդպես է կյանքը, դուք՝ կյանքի ծնունդ․
Մոլոր տենչերիդ իմ սիրող սրտում
Երբեք չբացի գարշանքի անդունդ։

Կանցնի բռնություն․ վերածնության
Արշալույսի հետ կզարթնեք և դուք․
Գիտակից միտքը անդորրի խթան
Չի թողնի երբեք գերի կամ ստրուկ։

Սև հարյուրներիդ ջինջ լույս կը տեղա,
Մեղքը ձեզանից կընկնի խո՜րթ, հեռո՜ւ․
Մինչ այժմ արյունոտ ձեռքը կը դողա՝
Զոհելու մարդուն կրքին քինառու։

Եվ տխրահռչակ անցյալը նախճիր
Սրտանց կը ձգտեք հավերժ թաղելու․
Նոր, բյուրեղացած կյանքում անոճիր
Ազնիվ գործերի կը դիմեք հլու։