Պարույր Սևակ
Վերնագիրը վերջում 9
Հանգիստ չեն տալիս ինձ օր ու գիշեր,
Իմ հոգսը թողած`
Հոգում ձե՜զ համար...
Լվացարարի տենդով են այրվում,
Ուզում են մաքրել աշխա՜րհը համայն...
Որքան քշում եմ, որ ինձնից վանեմ,
Այնքան գազազում ու պոկ չեն գալիս`
Մեղրի հոտ առած մեղուների պես...
Միաժամանակ պահակ են ու գող,
Միաժամանակ ծառա են ու տեր,
Միաժամանակ իմն են ու ձերը...
-Այդ... իմ խոհե՛րն են:
18.XII.1959թ.
Թիֆլիս
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Տիգրան Մանսուրյան
Հին Օրերի Երգը
Դեկտեմբեր 11, 1970, Նյու Յորք
Խաղա առցանց
