Նախերգանք

Ես լեռներից իջնում եմ ցած՝

Պղտորությունըս պարզելով,

Ինչ-որ չափով հարստացած,

Ինչ-որ չափով նվազելով:

Ելման գետն իմ ջահելության

Սահանքները իր փոթորկուն

Փոխարկում է մի մեղմության,

Որ խռովքն է պահում խորքում:

Դեմըս դաշտն է, հովիտն արձակ,

Կանաչապատ և ծառալի:

Զուր վատնումն է արդեն հանցանք,

Աղմըկելը՝ ծիծաղելի:

20.II.1952թ.
Մոսկվա

Հավանել

Պահպանել

Ուզում եմ կարդալ

Դարձիր առաջին մեկնաբանողը

Յատուկ Երաժշտություն

Էլեկտրականություն Մալիշկա գյուղում, 1969 թ