Ինչ մնաց

Աչքերըս միշտ լույսի սովոր՝

Ես հիմա տանջվում եմ խավարից.

Ես՝ վարժված ոստանիկ կյանքի՝

Զրկված եմ և մոտիկ գավառից։

Երեկվա իմ վարդավառից

Ի՞նչ մնաց - այս շապի՜կըս թաց,

Կախվելու մի պարա՜ն մնաց

Իմ սիրո հարուստ ավարից։