Պարույր Սևակ
Գաղտնաբացություն
Մտերմուհիս է նաև... գիշերը:
Երբ նա` լանջաբաց նեգրուհու նման,
Ինձ է հանձնըվում
Ու տիրում է ինձ`
Անվերջանալի գրկախառնումից
Ծնվում է ինքը` մեր արշալույսը,
Որ թուխ ու շեկ է`
Որպես խառնածին:
Եվ օրը գրկած, որպես մանուկի,
Երբ քայլում եմ ես հոր հպարտությամբ,
Ասես լեռները, դաշտերն ու մարդիկ
Լուռ նայում են ինձ
Ու միտք են անում,
Թե այսքա՜ն տգեղ-այլանդակ հորից
Ինչպե՞ս է ծնվել մանուկն այս հրաշք...
18.XI.1959թ. 18.XII.1959թ.
Չանախչի Թիֆլիս
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Առնո Բաբաջանյան
Անուրջներ
Ջրվեժ
Խաղա առցանց
