Ես այնպես հեշտ էի տարվում

Ես այնպես հեշտ էի տարվում,

Ես այնպես հեշտ էի վառվում,-

Իմ թելած ասեղի վրա

Հուլունքի պես էին շարվում։

Եվ հանկարծ... ես՝ վաղո՜ւց հանգած,

Վառվեցի և ի՜նչ - քո սառցից...

Հե՜յ գիտի. ծովերից անցա

Ու հանկարծ... խեղդվեցի առվում։

17.III.1956թ.
Մոսկվա

Հավանել

Պահպանել

Ուզում եմ կարդալ

Դարձիր առաջին մեկնաբանողը

Յատուկ Երաժշտություն

Պառակտված անհատականություն