Պարույր Սևակ
Ցմահ բանտարկյալ
Հորիզոնական-միջօրեական սեղմ օղակներում
(Նայեցե՛ք մի պահ այս գըլոբուսին)
Խեղճ Երկրագունդն է կապվել-կապանքվել:
Եվ չկա ո՛չ մի պետքական կացին, ուրագ կամ սղոց:
Ու երբ պարապ եմ
(Այսինքըն` երբ ինքըս ինձ հետ եմ,
Այսինքըն` երբ ես եմ իսկական),
Ատամներով եմ շարունակ կրծում
Ցմահ բանտարկված այս երկրագնդի
Ցանցը երկաթե`
Ապավինելով ծով բարությանն իմ`
Եվ բարությունից շատ ավելի մեծ համբերությանը:
Բայց ես ո՛չ մի կերպ,
Ո՛չ մի հրաշքով
Չե՜մ կարող ապրել Աստվածաշնչի հերոսների չափ,
Ո՛չ 300, ո՛չ 100 տարի:
Ուրեմըն դուք էլ, որ մարդ եք կոչվում,
Դո՜ւք էլ օգնեցեք ձե՛ր ատամներով,
Թերևս ազատենք
Ցմահ վանդակված այս խեղճ-անճարին...
10. XI. 65
Չանախչ
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Դավիթ Բալասանյան
Արի
Աշնանային բնապատկեր
Խաղա առցանց
