Զանգակ

Բարձր աշտարակի վրա զանգակն էր հանդարտ ղողանջում
Նրա խուլ ղողանջյունը դեպի հեռուն էր տարածվում։
Եվ լսում էին հոգեզմայլությամբ նրան բարի մարդիկ,
Իսկ ականջները պինդ ծածկում էին ծույլ և չար մարդիկ...

25 դեկտեմբ. 1885.